Mój dziwny brat

(Z bieżącej twórczości)

Odkąd zamieszkał w piwnicy

zdziwaczał jeszcze bardziej

do mycia rąk wkłada czerwone gumiaki

boi się prysznica

wybuchu gazu

nie sprząta

nie pierze

tylko jedzenie defekacja sen

Jest minotaurem

w labiryncie autyzmu

osobnym gatunkiem

zastygłym meteorytem

paprotką odciśniętą w węglu

tajemnicą

Coś go boli? Cieszy? Nie wiem.

- Rusz się kurwa, posprzątaj, upierz, umyj nogi… śmierdzisz -

mój język nie jest anielski.

Żadna Ariadna. Św. Krzysztof. Jean Vanier.

Idzie wiosna, ćwierkają ptaki, pająki spuszczają się po srebrnych linkach, tańczą nad główkami mleczy jak komandosi przed atakiem….

brat czeka na egzekucję

w celi starości 

jak wyrzut sumienia.